Laura Pauline K.: Listening with An / Melancholy Mood

October 24, 2013

Listening with An / Melancholy Mood

't Concept kennen jullie ondertussen wel al: leuke muziekjes gekozen door leuke mensen! En An - of Ansie, zoals ik haar noem - is hierop geen uitzondering. Leuk met de hoofdletter L, da 's het minste dat je van An kan zeggen. Omdat ik al verschillende heerlijke 'muziekmomentjes' (dank aan Reggae Geel, Groundation, John Butler, Nujabes en consoorten) met haar heb mogen beleven - al dan niet in combinatie met een ~~glas~~ fles wijn - kon ik het niet laten haar te vragen voor een eigen Listening with... sessie. An is een geboren schrijftalent, dus geef ik haar ook even het woord (en 7 nummers extra, want 't is een specialleke). En ik moest ook zeggen dat ze oud begint te worden - om de keuze van enkele oldies te verantwoorden, haha. Enjoy!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Oh ja, ik hou van muziek! When it hits, you feel no pain. Maar ik hou evenveel van tekst. Taal is mijn vak, mijn eerste echte liefde.

Melancholy Mood (van Ziggy Marley) werd de titelsong voor deze lijst. Muziek volgt voor mij letterlijk the Mood I'm in. De laatste weken kan dat soms ook een vleug van melancholie zijn. Daarom, laat het maar over aan An om te beginnen met een old school rocktrack van Live. Ups en downs horen bij het leven en een kleine meltdown is mij niet vreemd. Er zijn dan nummers die bevestigen wat ik voel. Ge kiest er dan voor om in de zetel te zwelgen onder de Schaduw die over uw dagen ligt. Die momenten heb ik soms ook nodig. Een beetje ongelukkig durven zijn. Op de rem gaan staan. Want ik kan nogal door razen en mezelf voorbij lopen.

Ik heb fantastische vrienden (dankjewel Laura en nog een handjevol engelen die er steeds voor mij zijn). Dit zijn de mensen die een andere plaat bij me kunnen opzetten. Die nummers geven me dan goesting om de pakken waarbij ik bleef zitten op te ruimen. Schoon te vegen. Die muziek doet mijn ziel dan zingen. Zo'n nummer is steeds een kantelpunt. Dan fiets ik naar het bos, of naar het hoogste punt in de gemeente. Zoals gisteren. En dan kan ik het weer, zoals de meesten van mijn vrienden mij kennen: mijn armen wijd spreiden, met de wind door mijn haar en de tranen over mijn wangen, luid roepen dat ik het leven graag zie. Dan kan ik het wél weer. Merci!