Deliciously Ella

Mijn vader vertelde me enkele jaren geleden dat hij zijn ouders nog nooit zo trots had gezien wanneer hij op tienjarige leeftijd het woord 'delicious' in de mond nam toen de ober in Dover, Verenigd Koninkrijk, vroeg hoe hij zijn eten vond. Vaderlief moest de desbetreffende hyperbool die dag nog - tot vervelens toe - zo'n 20 keer herhalen; zijn ouders konden maar niet geloven dat hun jongste knaap zo'n chique en moeilijk woord in de mond had genomen. Niet dat ik het woord 'delicious' al voor het horen van dit verhaal gebruikte (mijn vaders talenknobbel heb ik helaas niet geërfd), maar sindsdien associeer ik het enkel met de allerbeste gerechten die ik in mijn mond schuif en de bijhorende smaakexplosie die ik daarna op mijn tong proef.

Deliciously Ella, de veganistische kookblog van de Britse Ella Woodward, heeft haar (blog)naam niet gestolen. Omdat ze pas sinds enkele jaren veganistisch kookt (ze is recentelijk gediagnosticeerd met een vrij zeldzame en moeilijk uitspreekbare ziekte waardoor ze geen vlees, melkproducten, suiker, gluten, bewerkt voedsel en producten met chemicaliën in meer mag eten), weet ze wel hoe lékker al die 'ongezonde' gerechten (ik denk aan pizza, pasta pesto, lasagne...) zijn. Maar ze zoekt (en vindt!) er dan wel een gezond alternatief voor. Pizza? Check. Pasta pesto? Check (zonder de pasta). Lasagne? Check.

De bovengenoemde gerechten heb ik zelf (nog) niet gemaakt, enkele andere recepten heb ik wél al uitgetest (en goedgekeurd). Wat zeg ik: superformiweldigeindefantakolosachtiggekeurd. Al noemt mijn vader mij liefkozend 'zijn prinses', een keukenprinses ben ik allerminst. Het woord veganisme riep tot voor kort allerlei vreemde, onsmakelijke gerechten bij mij op en ik kreeg al nachtmerries bij het gedacht alleen al meer dan 10 onverstaanbare ingrediënten in de supermarkt te moeten gaan zoeken. Maar... Ella heeft die veganistische vooroordelen (oh, alliteraties!) snel van tafel geveegd met haar makkelijke, toegankelijke en bovenal ontzettend lekkere gerechten die de uitdrukking 'delicious' ontegensprekelijk waard zijn. En als ik het kan, jij toch zeker?

• Guacamole // Tot 4 weken geleden dacht ik bij avocado vooral aan rijpe mannen (of omgekeerd?) en wist ik niet eens hoe ik een avocado moest snijden (bedankt om mij dit onderhand bij te leren, internet), nu mag je mij gerust een guacadept noemen. Zo'n dozijn avocado's eten in een kleine maand, is dat veel?
• Courgettepasta met romige munt- en avocadosaus // Delicious. Wat dacht je nu? En veel makkelijker dan het lijkt.
• Hummus // Voortaan smeer ik geen Nutella of Speculoospasta meer op mijn boterhammen (who am I kidding), maar hummus! Niet te verwarren met de humus die je kan vinden in het bos, voor de duidelijkheid. Verbazend makkelijk en zo ongelofelijk lekker.
• Ontbijtsmoothie met bevroren besjes, spinazie, banaan en ander lekkers // Verslavend. De voorbije week bijna iedere dag gemaakt. Had ook wel te maken met het overschot aan spinazie in mijn koelkast.

Soit, de meesten onder jullie kennen Ella's blog vast wel al, maar ik wou haar graag nog eens een lofrede toeschrijven omdat ze gezond eten zo toegankelijk maakt en mij onbewust een mentale klik heeft doen maken. In 't weekend ga nog steeds even graag om een vettige hap bij de frituur en een sappig stukje vlees kan mij ook nog smaken, maar het feit dat ik nu zelfs uitkijk naar het maken van gezond eten zegt genoeg, toch? Vuistje voor mezelf. En voor Ella.

Beeld (2, 3, 4): Ella Woodward