Black, white, woods

Room tour! Finally! Nu de blok is aangebroken heb ik eindelijk tijd gevonden om foto's te nemen van mijn nieuwe kamer, typisch. Zoals de titel al verklapt, bestaat mijn kamer vooral uit black, white and woods. De woods zijnde: mijn behangpapier. Een interieur inrichten is altijd a work in progress; dus waarom wachten tot het 'af' is? Veel kijk(- en kwijl?)plezier!

De foto's zijn genomen met mijn good old Canon EOS 450 D en een nieuwe groothoeklens (Canon 10-18 mm).

 

De werkelijke afstanden van mijn kamer zijn wat kleiner dan mijn groothoeklens doet vermoeden, maar zo krijgen jullie tenminste een totaalbeeld. Om jullie vragen voor te zijn: de lamp is het Aion- model van Berlin based brand Iumi design. Om 'm in elkaar te steken heb je geen lijm of schroef nodig, super handig! Zoals ik al in een vorige inspiratiepost vermeldde: mama en ik hebben geprobeerd om niet alles in IKEA te kopen en te investeren in duurzame(re) (maar soms ook wel duurdere) stuks... Aan één muur hangt het Woods- behangpapier van Cole & Son, dat alomtegenwoordig is op Pinterest, interieurblogs en designboeken. We bestelden 2 rollen via deze site. Het Tomado rekje kocht ik bij Hema (momenteel hebben ze enkel witte exemplaren...). (Thanks, Hannelore!) De plank boven mijn verwarming hing vroeger in onze keuken en ook het ladekastje is mee verhuisd uit mijn oude kamer. Zowel de plank als het kastje zijn beiden van IKEA (ondertussen al vintage, haha) en kregen een nieuwe lik verf. Over IKEA gesproken: we hebben de winkel niet volledig uit mijn kamer kunnen bannen, want zowel mijn bed (met opbergschuiven) als het kledingrekje komen van de Zweedse interieursupermarkt. Het grijze dekbed is van Hema en de grote, gouden spiegel heb ik 10 jaar geleden op de zolder van mijn grootouders gevonden.

Over interieurblogs en designboeken gesproken... Inspiratie in overvloed in het Woonboek van woonblog.be.

 

Valt het op dat mijn lievelingskleuren blauw en zwart zijn?

Voor een kast is er in mijn kamer geen plaats, maar een kledingrekje is wel handig om mijn mooiste kleren en de spullen die ik het vaakst aan doe aan te hangen. En zo hoef ik niet steeds naar boven te lopen; want op de bovenverdieping (we wonen in een duplexappartement) staat er een ingebouwde kledingskast. #lazygirlproblems, jawel.

Tandjes die er mij aan herinneren nu niet te veel complexen te hebben ;-) (De inspiratie vond ik bij Marijke!)

Plankjes vol herinneringen...

De obligatoire selfie.

Hoewel ik super tevreden ben van hoe mijn kamertje er nu uit ziet, vind ik het toch nog wat 'ziel' missen. Nieuwbouw is vaak nogal koel en afstandelijk en zo ook ons appartementje (al voelt het wel al als een warm nest aan!). Een vintage ladekastje, wat sfeerlichtjes, enkele planten, meer kleur, wat ingekaderde kunst of foto's, een plaid en veel verschillende kussens... zouden het geheel, denk ik, al wat warmer maken. I'll keep you posted.

Sunday bliss 21/52

De donkerste dag van het jaar vraagt om donkere (maar verschrikkelijk goede) muziek. Met dank aan de duyster top 100 maar vooral mijn gemoedstoestand voor de inspiratie. Wie hierna nog niet uitgehuild is: Angie - alias: dj Teardrop - kan er ook wat van. Winterblues, nu al? Dat belooft.

1. Godspeed You! Black Emperor - Moya
2. Portishead - Mysterons
3. The Velvet Underground - Heroin
4. The National - I Need My Girl
5. Beach House - Norway
6. The War On Drugs - Lost In The Dream

Narcistische kerstkaartjes

Van het echte leven naar een online foto naar een real life kerstkaartje waarvan waarschijnlijk ook weer een foto van zal worden gemaakt om terug online te plaatsen. The circle of social media? In ieder geval: laatst sprong mij de gedachte binnen om éindelijk eens iets nuttig te doen met mijn sociale media. Facebook is al lang een verloren zaak, maar met Instagram kun je echt nog leuke dingen doen... Zo bewijzen deze kleine prints en nu ook mijn kerstkaartjes! 't Voorbije jaar heb ik meer dan 100 foto's op Instagram geplaatst, maar deze allemaal op één kerstkaart plaatsen zou wat te veel van 't goede zijn. Wie kerstkaarten van eigen foto's maakt en deze opstuurt naar andere mensen mag dan wel een beetje narcistisch zijn, zó narcistisch ben ik nog net niet. Anyway, ik vind het een toffe manier om familie en vrienden een beeld te geven van hoe ik 2014 beleefd heb: verhuizen naar Brussel en De Panne, gezond eten, naar veel optredens, festivals en feestjes gegaan, een citytrip naar Londen gemaakt en met de InterRail door Centraal-Europa gereisd en gewoon tout court veel foto's genomen van mooie, kleine momenten. 'Cause the little things in life are the big things, juist? Soit, op en het einde van het jaar mag een mens al eens melodramatisch doen...

Mijn kerstkaartjes heb ik besteld via de #mobileprint- service van HEMA, maar er zijn waarschijnlijk nog duizenden andere mogelijkheden om soortgelijke kerstkaarten te maken. Typ de woorden 'print + instagram' eens in Google in and you'll see. Bij deze bied ik ook nog mijn excuses aan aan de familie en vrienden die mijn blog lezen; want nu weten jullie al wat er de komende dagen of volgende week in de bus zal belanden. Ik schrijf er bij iedereen nog wel een persoonlijk en emotioneel tekstje bij hoor, no worries.

Beste (Belgische) wensen

Ben ik de enige die nogal gedegouteerd is door de komst van een nieuwe Primark in de Brusselse Nieuwstraat? Nu ben ik zelf geen heilig boontje en koop ik soms ook kledij in H&M, Zara, Mango, e.d. (die ook niet al te koosjer zijn), maar anderhalf uur aanschuiven om zo veel mogelijk te kopen voor zo weinig mogelijk geld? Nee. Sorry. Dat gaat er bij mij niet in. Nu we middenin de adventsperiode zitten (voor de atheïsten onder ons: dat is de 4 weken lange voorbereidingstijd op Kerstmis) is er geen beter moment om eens te reflecteren op onze gebruiken, gedragingen en het effect dat ons handelen heeft op andere mensen. 't Is misschien een beetje vergezocht, maar: door bij ketens als Primark te kopen help je onze economie naar de zak. (Voor verdere informatie hierover verwijs ik jullie graag door naar dit artikel.)

Je gal spuwen over dumpingketens maar dan wel een materialistisch kerstlijstje samenstellen; hoera voor hypocrisie. In my defense: bovenstaand koopwaar is veel te duur om effectief als kerstcadeau te krijgen. Alhoewel: de reistas van Eastpak met kwallen op zou ontzéttend handig zijn bij het heen- en- weer- pendelen tussen Brussel, Gent en De Panne. Sober edoch speciaal, met ruimte voor mijn laptop, toilettas en wat extra kleren. Met €65 is dit het goedkoopste kerstcadeau uit deze lijst. Met de 'Siberia'- sweater van OMSK zou je mij ook een heel gelukkige zhenshchina (da's fonetisch Russisch voor 'vrouw') maken. €85 (een koopje, want hij komt van €125). Oh, Annelies Timmermans... 2 jaar geleden heb ik al een lofrede aan jouw adres geschreven, maar ik ben nog steeds verliefd (op je handtassen, weliswaar). Mijn klein, zwart tasje van COS ben ik bijlange nog niet beu, al zeg ik geen nee tegen het verwelkomen van een nieuw kindje in mijn handtassenfamilie. Girls and bags, a neverending story? Voor €266 is dit zwart exemplaar met luipaardprint van mij! Lore Van Keer, hoe doe je 't altijd weer? Hoewel ik geen intenties heb tot trouwen, mag iemand mij zeker wel deze ring rond de vinger schuiven. Voor de duidelijkheid: dan geef ik eeuwige dankbaarheid in de plaats, geen eeuwige liefde. De prijs van dit kleinood heb ik niet gevonden... De laatsten zullen de eersten zijn: schone schoenen van Atelier Content, het kersverse merk van de Gentse Nele Content. Helaas pas in januari te koop (en de prijzen heb ik voorlopig ook niet teruggevonden), maar misschien al een cadeautip voor mijn verjaardag in augustus?